İki hücrenin birleşmesiyle başlayan destansı yolculuğunun tahminen dokuzuncu ayında, güvenli sığınağından çıkmak için harekete geçmişti. Doğası gereği olan bir şeydi. Diğer milyarlarcası gibi sıradan olmakla birlikte sadece ona özel.

Her ihtiyacının anında karşılandığı ortamından kopmak biraz zordu. Fakat herkesin yapması gerektiği gibi yaptı ve harekete geçti. Sıcak ve güvenli ortam bir anda soğuk ve buğulu bir yere dönüştü. Görmekte zorlandığı ama  elini çok iyi hissettiği biri tarafından ilk kez kendi sesini duydu. Bağırdıkça açıldı açıldıkça bağırdı. Ciğerlerinin hava ile dolmasına alıştı. Ta ki sıcak ve güvenli yerin o güzel sesini duyuncaya kadar.

İlk başlarda elinden çok fazla bir şey gelmediğinden, tepkisini ağlayarak ifade etti. Ve uzunca bir süre hemen hemen her istediğini bu yolla anlattı. Aciz bedeni sadece ve sadece belirli şeyleri yapmasına izin veriyordu. Öyle her şeyi yapamıyordu. Belki de en önemlisi, ne yapacağını bilmiyordu ama anlamak istiyordu.

Yatmak zorunda olduğu yerden veya güvenli kucaklardan bir film seyretmeye başladı. Öğrenmek istedi hayatı filmden. Görmek, duymak, hissetmek istedi. Bu bir aşk hikâyesiydi. Başrollerde bir kadın ve bir erkek. Yan rollerde de diğerleri. Bu filmi her dakika, her saat ve her gün seyretti. Tüm bu geçen süre içinde filmdeki kadını ve erkeği çok iyi tanıdı. Onların tüm düşüncelerini, duygularını, davranışlarını anlamaya ve öğrenmeye çalıştı. Dersine çok iyi çalıştı.

Ve en nihayetinde o gün gelip çattı. Artık bu filmde seyirci olmaktan çıkıp kendi aşk filminde oynamalıydı. Ve oynadı da. İlk rolüydü ve çok heyecanlıydı. Ne yapacağını bilmiyordu. Daha önce seyrettiği aşk filmindeki düşünceler, duygular ve davranışlar arasından seçtiklerini aldı. Kendi filminde bu rolü oynamaya başladı. Diğer başrol oyuncusundan da kendi filmdeki gibi bir rol bekledi. İstediği gibi düşünceler, duygular ve davranışlar ortaya çıkmayınca öfkelendi, rolü oynayamıyor diye. Ancak unuttuğu bir şey vardı. Öteki başrol oyuncusunun da seyrettiği bir film vardı ve oradaki roller farklıydı.